Pierwsze pierścionki zaręczynowe wręczane były już w czasach starożytności i zazwyczaj w różnych kulturach istniały i dalej istnieją jakieś zwyczaje z nimi związane. Są one zależne od miejscowych uwarunkowań i religii. W różnych krajach znajdziemy obecnie różne zwyczaje odnoszące się do pierścionków zaręczynowych. Niejednokrotnie są one bardzo specyficzne.

Trzy pierścienie w Szwecji

Bardzo ciekawym zwyczajem, choć stosunkowo rzadko realizowanym w pełni, jest zasada trzech pierścionków, która bardzo często staje się zasadą trzech obrączek, ponieważ obrączki są w Skandynawii popularniejsze od pierścionków. Pierwszą obrączkę kobieta dostaje w momencie powiedzenia „tak”, drugą przed ołtarzem, a trzecią, kiedy rodzi się parze pierwsze dziecko.

Zaręczynowa włócznia

Zwyczaje europejskie zazwyczaj są dość podobne, ale nie tylko Europa istnieje na świecie. Na Filipinach pannie młodej nic po pierścionku. Bardziej przyda się jej włócznia i to właśnie włócznię pan młody był zobowiązany pozostawić na progu jej domu. Włócznia symbolizowała po części to, co pierścionek, czyli fakt bycia zajętą. Niestety, ten ciekawy zwyczaj został zapomniany i Filipińczycy dzisiaj też dają wybrankom pierścionki zaręczynowe.

Oczy węża

Pierścionek pierścionkowi nierówny. Dzisiaj prowadzimy najczęściej dyskusję odnośnie tego, czy i jaki kamień szlachetny powinien się w takim pierścionku znajdować. W wiktoriańskiej Anglii panowało przekonanie, że pierścionek powinien przypominać węża ozdobionego dwojgiem rubinowych oczu. Dlaczego akurat węża? Było to odniesienie do Uroborosa, symbolu nieskończoności, czyli trwałości związku.

Naparstki

W XIX wieku i także w wiekach wcześniejszych w kolonialnych regionach Ameryki popularny był zwyczaj rezygnowania z pierścionka na rzecz naparstka. Była to raczej nietypowa jak na trendy światowe moda, ale niewielkie społeczności religijne kultywowały ten obecnie zupełnie zapomniany zwyczaj aż do początku XX wieku. Naparstki bardzo często były zamieniane na pierścionki przez usunięcie ich góry lub były noszone jako wisiorki.

Pierścionek zakazany

Nie wszystkie kultury dopuszczają w ogóle jakiekolwiek pierścionki zaręczynowe. Na przykład purytanie uważają biżuterię za element dekadencji i odrzucają ją całkowicie.

Złoto z diamentem

Różne zwyczaje pojawiają się w różnych kulturach. Zdecydowana większość z nich przyjęła jednak pierścionki zaręczynowe lub dryfuje w tym kierunku. We wszystkich tych kulturach jedna rzecz jest zawsze najpopularniejsza – złoty pierścionek z brylantem.